Czasem warto zadać sobie to pytanie: gdzie jest skarb twój ? (Mt 6, 19-23)
Za czym gonisz co dnia ? Co cię naprawdę „kręci” ? Czy pamiętasz za czym goniłeś (-aś)wczoraj ? Ach, to takie trudne pytania, po co w ogóle tracić czas na te rzeczy…
Jednak przychodzą chwile, że widzisz że życie przesypuje ci się jak piasek przez palce i tracisz sens.
Więc zapytaj dlaczego robisz to, co robisz i myślisz to, co myślisz. A także, dlaczego nie robisz i nie myślisz. Czy dlatego że tak musisz ? Albo że tak trzeba ? Czy dlatego, że tak robią inni ? Albo taki jest twój kaprys, nastrój, samopoczucie ? Czy jesteś naprawdę wolny w tym co robisz ?
Ale jak w ogóle ogarnąć te sprawy, gdy gonią mnie terminy, gdy coś muszę, coś czeka…
Tak, naucz się zadawać je, gdy nie masz czasu i gdy się nudzisz, gdy tracisz sens i gdy przepełnia cię radość istnienia. Może będzie ci trudno, zwłaszcza na początku, bo nie mamy wglądu w swoje serce i poznanie tego wymaga pewnej praktyki. Odpowiedź zna tylko Ten, który wie o tobie więcej, niż ty sam i który mieszka na dnie twojego serca. Aby uzyskać odpowiedź, musisz więc zejść do głębin swojego serca.
Warto zadać je sobie rano, gdy rozpoczynasz dzień, gdy dziękujesz Stwórcy za dar nowego dnia, ale warto też i wieczorem, gdy robisz rachunek sumienia.
Zapomnij na chwilę o wszystkim, „wejdź do swojej izdebki” i ciszy swego serca zadaj sobie pytanie:
Co jest moim skarbem ?